هنگامی که نوبت به عکاسی پرتره حرفه ای میرسد، تمایز اصلی بین عکاسان خوب و عالی، توانایی گرفتن و به تصویر کشیدن احساسات در چهره سوژه توسط عکاس است.
بین یک عکس پرتره استاندارد و معمولی از چهره (که بسته به پروژه ای که شما برای انجام آن استخدام شده اید ، ممکن است مناسب تر باشد)، در مقابل یک تصویر احساسی و بیانگر که به بیننده داستانی بیشتر درباره سوژه ی گرفته شده میگوید،تفاوت وجود دارد.
گرفتن احساسات از طریق عکاسی می تواند بسیار مشکل باشد. بسیاری از هنرمندان برای گفتن داستان از طریق کارهای پرتره تلاش می کنند ، زیرا فقط وقتی از چهره یک فرد عکس میگیرید، چیزهای زیادی برای نشان دادن هست، و در مقایسه با یک عکس از منظره، شما آزادی بیشتری برای نمایش و گفتن دارید.
با این حال ، اگر این چیزی است که شما به دنبال بهبود آن هستید ، چند ترفند مفید برای عکاسی پرتره دارد که می توانید برای گرفتن عکس های احساسی تر از آنها استفاده کنید.
سعی کنید در یک محیط آشنا کار کنید.
یکی از بزرگترین مشکلاتی که عکاسان هنگام گرفتن پرتره از مشتریان مواجه می شوند این است که مشتری ها تاحدی نسبت به گرفتن عکسشان ناراحت و خجالتی هستند.
تعداد زیادی از مردم از دوربین خجالتی می شوند و این ناراحتی میتواند روی چهره ی آنها در عکسها ثبت و نمایان شود.
به عنوان یک عکاس ، بخش مهمی از کار شما کمک به قرار گرفتن سوژه های شما در راحتی است. یکی از ساده ترین راه ها برای انجام این کار ، سعی در عکسبرداری در مکانی آشنا است.
فرض کنید می خواهید از یک سرآشپز عکاسی کنید، او می خواهد یک عکس پرتره زیبا از چهره خود (هدشات) به وب سایت رستوران اضافه کند، به جای اینکه آنها را وارد استودیوی خودتان کنید، بپرسید که آیا می توانید بیایید و داخل آشپزخانه ای که در آن کار می کنند، از آن ها عکس بگیرید.
میکروماناژ نکنید.
این موضوع به هدف اصلی یعنی قرار دادن سوژه شما در راحتی کمک می کند. حقیقت این است ، اگر می خواهید جوهره عاطفی واقعی سوژه خود را ثبت کنید ، واقعاً می خواهید که آنها خودشان باشند و اگرسوژه احساس عصبی کند ، این اتفاق نمی افتد.
بسیاری از عکاسان درست هنگامی که با اشتیاق عکسبرداری را شروع میکنند ، مرتکب اشتباه تصحیح بیش از حد رفتار سوژه خود میشوند.
این بهترین شرط گرفتن عکس نیست. حتی اگر کار خود را شروع کنید و سوژه شما خیلی خشک و بی روح به نظر برسد، یا آنها به شکلی که دوست ندارید قوزکرده بنشینند ، مدتی قبل از صحبت کردن و تصحیح وضعشان به آنها زمان بدهید.
بیشتر مواقع غیر از این، سوژه شما خودش به حرکت در می آید و وضعیتش را اصلاح می کند و حالات چهره مختلف را تجربه میکند.
اگر با انرژی و اشتیاق مثبت روبرو شوند، به خصوص هنگامی که برای اولین بار شروع به عکاسی پرتره می کنید ، به احتمال زیاد سوژه شما عکس العمل خوبی نشان می دهد و احساس راحتی می کند.
وقتی برای اولین بار شروع می کنید، سعی کنید کاری جز تشویق، تعریف کردن و دادن انرژِی مثبت نکنید.
شما کاری میکنید سوژه تان حس خوب و اعتماد به نفس داشته باشد، و در این صورت او احتمالاً شروع به حرکت در اطراف و به تنهایی تجربه کردن خواهد کرد.
هنگامی که این اتفاق می افتد ، شما این آزادی را دارید که اشاره کنید کدام یک از حالات ژست گرفتن و حالات چهره او در مقایسه با دیگرحالات بهتر است.
سوژه های خود را مشغول نگه دارید.
اگر شما به سوژه تان چیزی بدهید که درباره اش احساس عاطفی کند، به احتمال خیلی زیاد احساس واقعی خود را به شما را منتقل می کنند.
نشستن روی یک صندلی و گرفتن عکس توسط شما به ندرت باعث می شود هرسوژه ای چیزی غیر از عصبی شدن احساس کند. در نظر بگیرید که سوژه های خود را کمی مشغول نگه دارید.
بیایید به مثال سرآشپز که قبلاً از آن استفاده کردیم، برگردیم؛ اگر در حال عکاسی از این فرد در آشپزخانه ای که آنها در آن کار می کنند هستید، باید از آنها بخواهید شروع به آماده کردن یا پختن یک غذا یرای عکس کنند، شما در این مدت به دنبال گرفتن یک عکس پرمعنی و عاطفی باشید.
هنگامی که دارند آشپزی میکنند، سوالاتی بپرسید که ممکن است به آنها احساس عاطفی بدهند-بپرسید چرا آنها وارد کار آشپزی شدند، چه کسی از آنها به عنوان سرآشپز الهام می گیرد، یا بزرگترین فاجعه آشپزی را که تاکنون تجربه کرده اند، توصیف کنند.
پاسخ دادن به سوالات سرگرم کننده ای مانند این هنگام مشغول بودن به کاری به سوژه تان کمک می کند بیشتر احساس آرامش کند و حالت طبیعی خود را حفظ کند- و احتمال این زیاد است که شما از آنها با لبخند طبیعی عکس بگیرید.
مترجم مهدی رحیم زاده از تیم تحریریه توران